H.Merkezi:Ekim 2016 yılında Erzingan Kemah’a Dereşor alanında TC ordusunun hava bombardımanında ölümsüzleşen HPG gerillası Ömer Uca (Devrim Wan) anısına bir yoldaşı tarafından kaleme alınan şiiri yayımlıyoruz.
“İnsanca, eşit, adil bir gelecekte yaşasın diye insanlık, mutluluğun, paylaşmanın düş olmadığı, sömürü düzenin bütün çarklarının kırıldığı, insandan yana, insan olmanın güzelliğini yaşayacağımız bir yaşamı düş olmaktan çıkarmak için yola çıkanlarımız ve yolda yitirdiğimiz tüm yoldaşlarımız, yüreğimize bir kez daha “kavgaya devam çentiği” atarak şanlı ve tertemiz tarihimize yazılıyorlar. Tüm şehitlerimize Ömer Yoldaş nezdinde inançla, bayraklarını taşıyacağımız sözü vererek…
Ömer’imize “Devrim Wan”
Partizan savaşı başlıyor
Duysun Dünya
Gene bir delikanlı
Nice yaşıtları var onun
Lakin o öyle değil
Ve bir cümle büyüktür o
Koca koca adamlardan ve de kadınlardan
Genç bir savaşçı
Adı Devrîm Wan
Koklardı annesi
Her sabah onu
Öperdi her akşam yatarken alnından
O düş görürdü her zaman
Ve derdi ki gözleriyle
“Savaş Partizanı çelikleştirir”
Omzunda tüfek
Durma vakti değildir.
Hey Munzur Umut doğuran bize hey
– Hoşça kal anne, hoşça kal baba,
Sevgili kardeşlerim Hoşça kalın;
Ben, yeşile, sarıya, kırmızıya
Sıcacık boyamak için göğümüzü
Gidiyorum…
Hey Munzur hey umut doğurdun bize
Ölüm korku ile büyür
Kavga ile alt edilir biliyorum
Bazen ölüm ölmek değildir hissediyorum!
Altı ay geçti
Anne, oğul dedi
“Kurban olayım dur yanımda”
Oğul “Anne” dedi
Oğul Anne; “Uçma Zamanı
Gelmişse Bir Kuşun Yuvadan
Duramaz Artık İstemese De Gidecektir
Yuvadan”
Bir sabah bir mektup
Bile komadan uçtu
Anne oğul dedi durdu düşündü
Ve bir harf, iki cümle veya üç satır,
Yazmadın dedi
Munzur koktu her tarafından
Ömer’in boş yatağından
Munzur doldu annenin gözleri
Munzur Munzur döküldü yanağına
Munzur’un serinliği esti alnına
Munzur Munzur titredi elleri
Dilinde tili li de tili li
Munzur gibi dim dik bakışları heybetli
Hey geniş vadiler,
Geniş ve yeşil,
Hey dağlar
Dağlar yeşil, sarı, kırmızı
Kardelen çiçekler hey!
Kızıl güneş
Hey bizim dağlarımız
Hey kesk u sor u zer
Nasıl da gülümsedi hey!
Acısını biliyorum bu gidişin gururunu da
Gizleme yüreğindeki sırları,
Ah Munzur, Umut doğuran!
Yamaçlarında Devrim Wan
Şanlı bir delikanlı geldi bağrına
Munzur’un eteğinde şimdi
Anasının eteği gibi
Çocukken Nasıl sarıldıysa
Anasının eteğine düşmemek için
Şimdi elinde tüfekle
Partizan marşı dilinde
Yürüyor Munzur’un Eteğine
Sım sıkı tutunarak inançla
Ah Munzur, umut doğuran bize!
Kadınlar, analar gibi
Ve sonra
Uçan poşiler aşkına üç renk,
İşgal edilmiş ülkesini
Kavuşturmak için mavi göğe
Köylüleri, işçileri, kadınları
Özgürlük şarkısı söyler gibi
Davet etti kavgaya
Ah Munzur, umut doğran bize!
Her gece senin, yani insanlığın sevgili annesi, annen
Munzur Dağına dönük yüzü
Evinin gökyüzünde her gece,
Yola bakardı
Henüz durmamıştı kanayan kalbinin yarası
Anne;
Güneş demet demet vurdu yüzüne Ömer’in
Orada toprak ana Kızıl Yıldızı Bayrağımızın
Henüz kalbi kanayan anne,
Güneş demet demet vurdu ormanın içine
Kokuları vurdu çiğdemlerin, nergislerin ve çam ağaçlarının
Umudumuzun içine işledi yani Devrim Wan’ın
Orada orman kızıl yıldızı bayrağımızın
Burada anne Munzur Dağı
Anne ah sevgili anne
Umut doğurdun bize
Gözümüz siperde yani Ömer’de
Hey Ömer hey kızıl yıldızı bayrağımızın
Umut oldun bizlere
Anne sesinden ti li li sin hepimize.
Anne Anne, yüzün dönmesin yere
Çocuklarımız bakmaz gökten başka mevziiye
Gözlerinin akı gibi bulutları mevzi etmiş kendine
Yenilmez ki Munzur u siper etmiş göğsüne
Heeeey Munzur hey umut doğurdun bize
Anne, anne toprak ellerini sür yüzümüze
Anne Ömer’in gözleriyle bak bize
Kızma kimseye Ömer gitti diye
Çocuklarımız cesur anne
Hey Anne,
İçinde görkemli mücadeleler
18 Mayıslar gibi
Doğurdun bize 18 inde mevzide
Heeey Anne
Anne Munzur Dağı
Anne kızıl yıldız
Anne göğün yarısı
Anne, Anne umut doğurdun bize
Sen Munzur’un eteğinde Munzur senin gözlerinde
Seslendi Partizan
Pes etme vakti değildir
Sarıl güne sarıl saate
Fidan Yoldaşım Ömer UCA (Devrim Wan)’ya”
